"Amaai, in wat dan wel??" hoor ik u denken? Awel, ik heb het aangedurfd... het mannenhemd. (Weliswaar een hemd met korte mouwen maar dat doet er nie toe :))
Al vanaf ik hier mijn nieuwe hobby heb ontdekt en er constant vanalles voor Mila van onder de machine rolt, vraagt De Vent (al dan niet om te lachen, dat laat ik erbuiten) om hem een hemd te maken. Het patroon had ik al een hele tijd liggen, maar nog niet aan begonnen. Was het echt tijdsgebrek? was het schrik? Een beetje beiden denk ik. Maar nu kon ik niet anders. Ik had een hoop stof besteld en moest er maar eens aan beginnen.
Ik ben van nature niet het meest precieze mens, maar ik nam me hier toch voor om er mijn tijd voor te pakken en er desnoods 2 weken aan te werken, ma het moest en zou perfect zijn!
Dag 1 was De Vent opmeten en dan de rest van de avond twijfelen over de te nemen maat. De Vent zit namelijk met 2 maten. Voor zijn borstomtrek zou een medium volstaan volgens het patroon, maar zijn lief klein buikje vroeg om een large. Large it would be, alle lichaamsdelen moeten uiteindelijk bedekt geraken.
Dag 2 was het tekenen van het patroon en alle bijhorende merktekens.
Dag 3 werd de stof geknipt en verstevigd waar dat moest, alle merkteken aangebracht en dubbel gecontroleerd of alles wel klopte.
Dag 4 en 5 werd er tenslotte gestikt, heel traag, heel zorgvuldig en met veel geduld.
Ik heb maar een paar keer iets terug losgetornd, omdat het wa scheefkes was. De uitleg in het boekske is in het Engel maar zooooooo duidelijk uitgelegd! Echt een aanrader! Het patroon zit echt goed in elkaar! er is geen enkele zichtbare naad, echt geen enkele! Het is bijna magie!
Het enige waar ik me in deze versie een beetje vragen bij stel is de breedte van de mouw. Die valt precies wa breder dan gewoonlijk, maar het stoort niet echt vind ik, dus denk ik er niet meer over na.
Bloed en zweet heeft het me wel gekost, dat hemd, maar geen tranen! Tzou moeten zijn van blijdschap en fierheid.
Bloed, omdat ik tijdens het lostornen iets te enthousiast was en in mijne vinger zat, zweet omdat ons stoofke opstond en het ongeveer 26 graden was in de living. En als ge dan boven een stoomstrijkijzer staat om de naden te persen kunnen we spreken van Ben Crabbé verschijnsels.
Dat decoratief flapke heeft me wel een beetje stress bezorgd. Toen ik de knopen wou aanzetten wist ik totaal nie waar de knoop voor het flapke moest komen, maar na enig speurwerk op tinternet besloot ik dat er op geen enkele foto een knoopke te zien was voor de flap. Ik had dan ook geen zin om een trendsetter te zijn en besloot dan ook geen knoop te voorzien voor da flapke. Vandaar "decoratief" flapke!
1 van de 2 zakskes, effenaf recht enal! en de flap kan open! En ook hier geen naad te bespeuren!
Den achterkant met 2 plooikes erin.
Heb even overwogen om ne paspel te steken aan da rugpand maar vond dat ik het maar eerst zo es moest in elkaar krijgen. Paspel is voor de volgende keer!
met De Vent erin. Past em echt goed vind ik!
Voor stoere kerels!