De ster van het moment

Ik had al eens gezegd dat ik bezig ben met de verjaardagsjurk van Mila.
En dat madam ook al de stof had gekozen voor die jurk. Vorige week ergens kreeg ik een pakje uit de verre States, u weet wel, die van Amerika, met een paar schoon stofjes erin!

1 van die stofjes was een witteke met heeeeeel veel kleurige sterretjes erop. Toen Mila dat stofje zag, heeft ze het direct aangeslagen want die was voor haar, niet voor kleine zus. 'Ga ja daar iets uit maken voor mijn verjaardag mammie?' vroeg ze met een lief piepstemmetje. Af en toe zit er wat verantwoord moederschap in mij, dus als verantwoorde moeder ging ik in op de vraag van mijn dochter.
Ik had mij wat mispakt aan de afmetingen van een quarter (ja in die verre States moet je bestellen in quarters) en een cirkelrok kreeg ik er niet meer uit, ma bon, iets tussen een rechte rok en cirkelrok ging nog wel.
Voor es iets anders te hebben en een kleurdetailke aan te brengen tekende ik een kraagje aan de jurk. Het is geen volledige kraag, ze zit vastgestikt in de schoudernaden. Om dat voor de eerste keer te tekenen moet je nu ook niet te zot willen doen, begin met een halve kraag! dacht ik bij mezelf. En kijk, dat is precies nie slecht gelukt.

de Jules, Mila haar favoriete knuffel. Jammer genoeg moet die meestal in de klas blijven.

Stofje: the fat quarter shop (Michael Miller)
schoentjes: Pèpè bij Raaf en Vos

een kort moment van verbijstering

Een dikke week geleden stond de tv op 'iedereen beroemd' en de pendelquiz stelde de vraag: Hoeveel jassen koopt een vrouw gemiddeld in haar volwassen leven?

Het antwoord was 248 stuks. Dat vond De Vent serieus overdreven. Kom, zo zotjes vind ik dat nog niet. Je hebt jasjes nodig in alle diktes en lengtes! Een zomerjas, winterjas, jeansjas, sportieve jas, gekleede jas, extra dikke jas, ski-jas, blazers,... en dan ook nog verschillende kleuren, want ja niet alle kleuren passen op alles uiteraard! En dan te rekenen dat dit in je hele volwassen leven is! Dat is een zuinig exemplaar, die gemiddelde vrouw!

 

Ik vond dan ook hier het artikel waarop de vraag was gebaseerd.

Wat een gemiddeld vrouw dan nog zo in haar kast heeft hangen gedurende de jaren??

620 jurkjes

434 paar schoenen

310 rokjes

1116 topjes

558 broeken

372 truien

 

Dit is dan wel in het gemiddelde volwassen leven van de vrouw, daar gaan nog eens 18 jaar 'kinderjaren' aan vooraf. waarin ook jurkjes, rokjes, broeken, schoenen,... gekocht worden. En al die schattige jurkjes! die mooie schoentjes!

Ik kan u dus wel zeggen dat De Vent eventjes schrok toen madam de gyneacoloog ons maandag zei: 'Er zit een meisje in de buik' om daarna er geheel toepasselijk achter te zeggen: 'begin al maar te sparen mijnheer, met 2 dochters!'. Om maar te zwijgen van de mama...

 

Momenteel is De Vent geheel hersteld van die eerste schok en ziet hij vooral het voordeel in van de recyclage van het speelgoed! Mannen zijn toch praktische wezens.

Maar nu moet u me excuseren, ik moet dochter 2 in spe van een garderobe voorzien! En daarbij dochter 1 niet uit het oog verliezen uiteraard!

bombastische bloemenpracht

Een maand of 2 geleden zag ik bij 1 van mijn favoriete stofparadijsjes een prachtige Liberty. Daar zag ik meteen Mila haar verjaardagsjurk in! Mooi, romantisch, zwierig en meisjesachtig! Dat had ik voor ogen. Ik had ook al het perfecte modelleke jurk voor ogen. eentje uit hét boek, meer bepaald pagina 83.

Ok, het feit dat tijdens de fotoshoot dat voor mij het allermooiste jurkje was, met een gewoon te schattig-voor-woorden kind erin, met zo een mooie schoentjes aan, heeft misschien mijn beeld vertroebeld. Maar ik moest en ik zou die jurk maken met een rimpelrok eraan.
Al gauw bleek ook dat rimpelrok de enige optie zou zijn gezien ik niet genoeg stof had om er een andere rok onder te zetten.

Bij het ineen steken van het bovenstuk was ik verliefd, da ging zo schoon worden, jongens, echt, gewoon perfect! Ik had geheel toevallig het perfecte roos overlockgaren en mijn rolzoomkes waren nog nooit zo schoon gelukt. Ge leest het al, geluk en euforie alom!

En u kan het ook al raden, de euforie en dat geluk, dat kan nie blijven duren eh, ahnee, want Liezewiezewoes, die is nie voor alle sjans van de wereld geboren. Als der iets kan fout lopen, is da meestal bij mij.

De rok ging dus aan mijn perfecte bovenstuk, de rits werd erin gestoken, de jurk werd op een kapstok gehangen om te bewonderen. En toen, toen dacht ik 'baaaaaaahhhhhhh, precies toch nie wa ik ervan dacht dat het ging zijn...'
Het was nogal bombastisch, nogal veel vond ik. maar dat was duidelijk niet de mening van het kind, want die was weg van haar prinsessenjurk! Ik moet wel zeggen, na de jurk geweldig te lijf te gaan met veeeeel stoom uit mijn strijkijzer, was dat bombastiche wel wat in de plooi te houden.

het perfecte rolzoomke!

ze ziet er niet ongewoon breed uit vind ik, dus kom, da valt wel mee eh dan.

Qua compromis ging dat dan als volgt: ze mag de jurk uiteraard aandoen, maar het zal niet haar verjaardagsjurk worden. Madam had trouwens een heel eigen idee over de stof voor haar verjaardagsjurk!

Chronisch tekort

Dat klinkt hier al serieuzer dan het zal worden, ik wil u nu al gerust stellen!

U weet waarschijnlijk wel al dat er half juni een kleine janker zijn of haar intrede zal doen.
Ik krijg veel de vraag hoe Mila dat oppakt. Wel goed! Ze is heel fier en blij dat ze grote zus zal worden. De baby krijgt nu ook al kusjes en knuffeltjes op de buik! Geweldig aandoenlijk om te zien, zeker met een ton hormonen die door je lijf gieren.

Nu is Mila dus heel content dat ze grote zus zal worden, maar enkel als we spreken van grote zus worden van een kleine zus... Een broertje, dat ziet ze niet zitten. Erger nog, er heeft zich al een heuse scène voorgedaan in een kinderwinkel waar ze me alle geweld een roze pyama wou meenemen voor de baby die ik niet wou meenemen omdat we nog niet weten wat we gaan krijgen in juni.

Nu probeer ik haar al duidelijk te maken dat we een broertje ook gaan moeten houden, we kunnen het immers niet ruilen...
Waarop ik volgende oplossing kreeg aangeboden:
"ok mama, als het een jongen is dan mag die met mijn blauwe pony spelen want blauw is voor jongens en roos is voor meisjes eh. Maar mama, dan moeten wel nog blauwe pony's gaan kopen want ik heb maar 1 blauwe pony."

Zo simpel kan het dus soms zijn. Nu is het nog even spannend wachten tot maandag, dan ben ik al halfweg en hebben we nog eens een echo. Nu hopen dat dat kindeke een beetje onzedelijk met de benen open zal liggen.

verdikke toch

Die kleine baby in mijn buik, daar ga ik nog es een hartig woordeke mee moeten klappen peins ik...
Niet alleen laat dat klein geval mij opzwellen als een ballon, neenee, mijnheer of madam vindt het ook vandoen om al mijn weerstand in te pikken!

Na een geweldige snotvalling en een toffe hevige griep, mag ik enorme snotvalling nummer 2 welkom heten.
Inclusief hoesten en groen slijm, maar verdere details, die ga ik u besparen.

Buiten thymo septine siroop en echinaforce druppelkes van dr Vogel blijk ik nie veel te mogen pakken. Maar heeft er toch nog iemand een huis-, tuin- of keukenmiddeltje dat me kan helpen?

feestgeschenken revealed

Iedereen flink de feesten verteerd? Hopelijk geen indigesties en geen boetes wegens dronken rijden opgedaan?
Hier zijn we stilaan op ons plooien aan het komen, hoewel ik precies maar niet wen aan het feit dat ik om 6u op moet staan en dat ik niet mag blijven liggen tot het meer comfortabele 9 uur...

Nu de cadeautjes allemaal zijn uitgedeeld, kan ik de zelfgemaakte exemplaren hier wel eens tonen. Het plan was om alle kindergeschenkjes zelf te maken, maar ja, u weet wel, kots enzo kwam wat roet in het eten gooien, daarom werd het half om half.

Mijn nichtje had eens laten vallen dat ze 'die kleurrijke zelfgemaakte t-shirts met enveloppe-hals' wel heel leuk vond voor haar jongens. Subtiele hints, sie snappen we hier wel! Ik ging dus al deze zomer op zoek naar leuke jongenstricot en al in september ofzo werden deze t-shirts gemaakt. Al een sjans dat die al klaar lagen.

Ook voor Jitse was ik al vroeg begonnen, onder het moto: ik krijg da toch nie allemaal op 1 week af! en gelijk had ik!

Voor haar werd het een jurkje zoals Mila er ook eentje heeft, een scirocco en een zomers stofke, om zwierig te tuin mee in te lopen in een warm zonnetje met een ijsje in de hand!

Foto van de achterkant ben ik vergeten, steek het op de zangerschapsdementie.

Voor Jenne heb ik maanden het net afgeschuimd, op zoek naar stoere brandweermannenstof of iets met politiewagens, dt kind heeft een kleine obsessie. Maar ik vond niets en settelde dan maar met piratenvlaggen.

Ik bestelde het laatste metertje via Vermiljoen, net genoeg om een hemdje in korte mouwkes te maken. ware het niet dat ik een gat in de mouw had gekregen met overlocksel los te tornen. Na nog een zoektoch kwam ik bij een of anders Berlijns Etsy winkelke uit die mij nog kon depaneren met een meterke. Ja ik nam maar terug een meter, ge weet nooit waar ge weer een gat in krijgt eh.

Dit is de enige gelukte foto, ik had dat uiteraard niet gecontroleerd voor ik de boel inpakte en cadeau deed. Het is een patroontje uit een ottobre, maar ik heb geen zin om nu te gaan zoeken welke precies... excuseer het mij. De onderkant werkte ik af met rood-wit gestreepte biais, dat vond ik er wel stoer bij staan.

En verder zijn we niet geraakt. Toen begon er klein gespuis mijn maag en mogelijkheid om wakker te blijven aan te vallen.

Over mijn goeie voornemens moet ik nog es nadenken, die doe ik dan wel es uit de doeken.