Maar mijn oog valt ook op de gastsamenwerking van dat moment met Straight Grain, en het mooie slaapzakje dat die samenwerking heeft opgeleverd.
Zonder veel nadenken teken ik het patroon over, knip ik stof en tussenvoering ideaal voor een zomerslaapzak en begin ik te naaien. Zo een slaapzakje, dat gaat verbazingwekkend goed vooruit. En voor ik het weet, heb ik een afgewerkte slaapzak op je tafel liggen, met knopen uit de knopenvoorraad die er perfect bij passen. En schoon dat ik dat allemaal vind!
Oh en er zit een blinde rits in de zijkant, om dan snel en makkelijk de baby in het slaapzakje te leggen. Dat die blinde rits aan de verkeerde kant zit, dat lijkt me alleen de handigheid voor linkshandige moeders te vergroten. En dat is niet erg, want het slaapzakje, dat is gewoon schoon jong. Die rits mag zelfs aan de verkeerde kant zitten! Dat mag allemaal, want het is schoon, of zei ik dat al?
Het is ook pas als de slaapzak helemaal af is, ik besef dat ik de voering van het voorpand ondersteboven heb geknipt. Maar dat is niet zo erg, want de buitenkant is schoon en de voering van het achterpand hangt recht.
U ziet, een beetje ondersteboven geknipt gebladerte.
Het is pas als ik de foto's neem, dat ik ook ten volle besef dat ik geen baby meer heb, om in die slaapzak te leggen. En ik heb ook absoluut geen plannen die in die richting. Nu heb ik dus een schone slaapzak, ideaal voor de zomer, maar geen kind.
Maar hé, ik treur niet, ik heb een schone slaapzak!